Muzeum motoryzacji to miejsce, które powinno się charakteryzować wyjątkową dynamiką nie tylko formy architektonicznej czy rozwiązań materiałowo konstrukcyjnych, ale również sposobu w jaki zwiedzający zostaje wprowadzony w przestrzeń wystawową. Prezentowana koncepcja pawilonu Wielkopolskiego Muzeum Motoryzacji, została silnie oparta na kontekście miejsca, ponieważ uznaliśmy za kluczowe wpisanie obiektu w otaczający krajobraz, zarówno ten naturalny, jak i urbanistyczny. Z uwagi na wiejski charakter okolicy oraz powiązanie funkcjonalno–przestrzenne z Muzeum Rolnictwa postanowiliśmy poszukać inspiracji w okolicznym krajobrazie. Naszą szczególną uwagę zwrócił nacisk położony przez Organizatorów na „piątą elewację” i odbiór budynku z perspektywy „lotu ptaka”. Odnieśliśmy się, w związku z tym do pasmowego układu pól (widocznego głównie w skali makro) bardzo charakterystycznego dla polskiej wsi. Drugim elementem krajobrazu, ale tym razem w skali mikro był rysunek zaoranego pola o charakterystycznej, pofalowanej, liniowej strukturze.
Ważną inspiracją była architektura pobliskiego kompleksu rezydencjalno – folwarcznego wybudowanego w połowie XIX weku przez rodzinę Bierbaumów, w którym obecnie zlokalizowane jest Muzeum Rolnictwa w Szreniawie. Podłużne budynki nawiązujące formą do stodoły idealnie wpisywały się we wprowadzony przez nas pasmowy podział działki. W celu silniejszego odzwierciedlenia powyższych idei zaproponowaliśmy aby szerokość każdego z sześciu budynków miała kontynuację w terenie, w postaci innego materiału (żwir biały, czarna kostka granitowa, zaaranżowana zieleń niska, roślinność sezonowa, kora drzewna, drewno). Kolejnym etapem pracy nad bryłą budynku było takie rozrzeźbienie elewacji aby wytworzyła się przyjazna zwiedzającemu przestrzeń publiczna i dodatkowe miejsca na atrakcyjną ekspozycję zewnętrzną.
Największym wyzwaniem projektowym było etapowanie projektu, ze względu na funkcję i konstrukcję. Z uwagi na ograniczoną powierzchnię etapu pierwszego, założyliśmy, że przede wszystkim musi on pomieścić niezbędne do prawidłowego funkcjonowania muzeum pomieszczenia administracyjne, takie jak hall wejściowy z recepcją i szatniami, zaplecze sanitarne, kawiarnię, sklep z pamiątkami, magazyn oraz pomieszczenia biurowe. Powierzchnia wystawiennicza została w związku z tym zminimalizowana i występuje głównie na zewnątrz. Dopiero etap drugi przewiduje powiększenie ekspozycji. Konieczność uwzględnienia drogi wewnętrznej w etapie pierwszym, miała również bardzo duży wpływ na kształtowanie się bryły budynku. Przedzielała całość obiektu na pół, dodatkowo zabierając dużą część powierzchni muzeum. Aby nie tracić tej przestrzeni, postanowiliśmy zadaszyć drogę i włączyć ją do ekspozycji w etapie drugim.
Bardzo ważny był również odpowiedni dobór rozwiązań konstrukcyjnych i materiałowych ze względu na łatwość etapowania. Odwołaliśmy się do architektury przemysłowej, której głównym atutem jest cena i szybkość realizacji oraz łatwość rozbudowy. W zaprojektowanym przez nas obiekcie, rozbudowa do etapu drugiego polegałaby na demontażu ścian szczytowych i wydłużeniu budynków.
Budynek muzeum został zaprojektowany w stalowej konstrukcji nośnej. Dzięki zastosowaniu kratowej konstrukcji dachu, możliwe było zmniejszenie liczby słupów wewnętrznych niemal o 70%, dzięki czemu uzyskaliśmy otwartą przestrzeń ekspozycyjną do swobodnej aranżacji.